Stand by Me - Playing for Change

เพิ่งได้ยินบทสัมภาษณ์ในวิทยุที่เจ๋งมากๆ

Mark Johnson เป็นนักเขียนสารคดีท่องเที่ยวให้กับ Condé Nast ที่ใช้เวลาหลายปีบันทึกบทเพลงที่แสดงโดยวณิพก (Street Musicians) จากทั่วโลก จนบทเพลงที่เค้าทำขึ้นมากลายเป็นโครงการส่งเสริมสันติภาพผ่านดนตรีชื่อ Playing for Change  เพลง Stand By Me เวอร์ชั่นนี้ฟังแล้วน้ำตาไหล... ท่วงทำนองที่สอดประสานกันอย่างไร้ที่ติ เต็มไปด้วยจิตวิญญาณทำให้รู้สึกว่า บางที... บางที... กำแพงระหว่างชนชั้นและเชื้อชาติอาจจะทะลายลงได้ผ่านเสียงเพลงจริงๆ

Mark Johnson has spent years traveling around the world recording street musicians. He calls his project "Playing for Change".  This version of Stand by Me really brings tears to my eyes. Hearing the seamless and harmonious tune sung by musicians from around the world rekindles my hope...perhaps there really ARE no boundaries among the human race.

For more information: http://playingforchange.com




STAND BY ME
by Ben E.King

When the night has come
And the land is dark
And the moon is the only light we'll see
No I won't be afraid, no I won't be afraid
Just as long as you stand, stand by me

And darlin', darlin', stand by me, oh now now stand by me
Stand by me, stand by me

If the sky that we look upon
Should tumble and fall
And the mountains should crumble to the sea
I won't cry, I won't cry, no I won't shed a tear
Just as long as you stand, stand by me

And darlin', darlin', stand by me, oh stand by me
Stand by me, stand by me, stand by me-e, yeah

Whenever you're in trouble won't you stand by me, oh now now stand by me
Oh stand by me, stand by me, stand by me

Darlin', darlin', stand by me-e, stand by me
Oh stand by me, stand by me, stand by me

Parting

As I see your wispy pink petals revealing their delicate beauty in soft murmuring rain, I am saddened by the impending parting… This will be the last time that I gaze longingly into your shady embrace… your reassuring presence that have somehow influenced my moods… the unspoken bonds that we formed throughout these years… I will miss you so.. If “parting is such sweet sorrow,, then “I shall say good night till it be morrow.”


The Old Apple Tree, a visual essay inspired by Urgelt's reading of the poem The Old Apple-Tree by Paul Laurence Dunbar (1872-1906).

Off to Yosemite

Start:	Mar 14, '10 10:00a
End:	Mar 16, '10

Daylight Saving time starts 2 a.m. today.
El Capitan, here I come.

Dorothea Lange's 1936 Migrant Mother

http://en.wikipedia.org/wiki/Dorothea_Lange


Just another personal mental note. I have seen this iconic photo of America's Great Depression for such a long time but the identity of the photographer was never registered in my mind until my recent visit to SFMOMA. I just found out that she became famous here in the San Francisco Bay Area and used to live in Berkeley. In 1945, Lange was invited by Ansel Adams to accept a position as faculty at the first fine art photography department at the California School of Fine Arts (CSFA).

California Governor Arnold Schwarzenegger and First Lady Maria Shriver announced on May 28, 2008 that Lange will be inducted into the California Hall of Fame, located at The California Museum for History, Women and the Arts. The induction ceremony took place on December 15 and her son accepted the honor in her place.

Robert Doisneau: "One should take a photo only when one feels full of love for one's fellow-man."

http://www.onopen.com/sketkaroonkul/07-05-15/2787
ช่างภาพในดวงใจอีกคนหนึ่ง ผู้ถ่ายภาพโปรดภาพนี้ ซึ่งเราตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็นเมื่อยี่สิบปีก่อน ไม่ว่าจะกี่ปีๆ ภาพนี้ก็ยังเป็นภาพที่โรแมนติกที่สุดในความรู้สึกของเรา

Robert Doisneau is another one of my favorite photographers. His "Le Baiser de l'Hôtel de Ville" was my love at-first-sight when I laid eye on it 20 years ago. It is, after all these years, still the most romantic picture of all times for me... Every time I look at it, I can feel the exuding passion at the spur of the moment that seems to have caught the girl off-guard -- and that makes it so special. The motion blur in the background really makes me feel that this kiss happened at a split second -- and that's enough to warm your heart in such a cold day.

Redwoods - The World's Tallest Trees

ตั้งแต่ย้ายมาอยู่แคลิฟอร์เนีย ฉันมีความทึ่งกับต้นไม้ชนิดนี้ทุกครั้งที่ได้เห็น ทึ่งที่ว่าลำต้นอันสูงลิ่วถึงกว่า300 ฟุตที่มีอายุถึง 1,500ปีนี้ยืนหยัดอยู่ได้อย่างไรโดยไม่มีรากแก้ว ทึ่งที่ว่าต้นไม้ ที่สูงตระหง่านแสนงามสง่านี้ เติบโตมาจากเมล็ดเท่าปลายก้อย ทึ่งที่ว่าทำไมถึงมีอยู่แห่งเดียวในโลก

ทุกครั้งที่ฉันแหงนคอตั้งบ่าเพื่อจะมองหาปลายยอดของต้น ฉันมักจะจินตนาการว่า ลวดลายร่องลึกในเปลือกไม้คงจะเปรียบเสมือนสมุดบันทึกเล่มโต ที่คงจะจดจำเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา ภายใต้ร่มเงาของมันได้อย่างมากมายมหาศาล  แล้วถ้าเราลองเอาหูแนบกับต้นดูก็จะได้ยินเรื่องราวเหล่านั้น  ช่างน่าเศร้าที่ทำไมคนถึงไม่ให้ความเคารพสิ่งมีชีวิตอย่างต้นไม้ ทำไมถึงไม่เคยคิดถึงความมหัศจรรย์ของมัน ทำไมถึงตัดโค่นกันอย่างไม่ลังเลใจเลย

บ่อยครั้งที่ฉันพยายามจะถ่ายภาพต้นไม้แดงเหล่านี้ แต่ก็ไม่เคยจะถ่ายทอดความน่าเกรงขามของมันได้น่าทึ่ง อย่างใจสักครั้ง  วันนี้ฉันโชคดี ที่ช่างภาพของ National Geographic ทำสำเร็จแล้ว หลังจากใช้เวลาวางแผนถึงหนึ่งปี  ดังนั้นฝันของฉันที่อยากจะใ้ห้คนอื่นได้ชื่นชมต้นไม้อันน่าพิศวงนี้ก็กลายเป็นจริง

Since I first laid eye on the Redwood trees, I was awestruck.  I could never wrap my brain around how this 300-foot, gigantic, living tree can survive upright for 1,500 years without taproots.  I always marvel at the fact that these majestic trees grow from a tiny seed yet can live as long as 1,500 years.

Every time I look up and try to find the tree top, I always imagine the trees' thick bark as a giant notebook that keeps records of all the things that happen under the canopy throughout the years and if you put your ear next to it you might be able to hear those stories.

Sadly, instead of respecting and cherishing trees, people cut them down in a heartbeat.

So many times I had tried in vain to take pictures that can depict the trees awe-inspiring height.  Now, National Geographic has done it.  After a year of planning, here is the absolutely stunning results. 

CSS Tutorial - Introduction

Link